Lubocień

Wieś położona przy strudze Zwierzynka. Osadę zasiedlono na przełomie XVII/ XVIII w. Od samego początku należała do parafii św. Katarzyny w Śliwicach. Z lustracji z 1765 r. dowiadujemy się, że we wsi mieszkało dwóch gospodarzy, którzy trudnili się uprawą roli oraz hodowlą owiec. W 1772 r., w wyniku I rozbioru Polski, wieś znalazła się w zaborze pruskim. Drewniana zabudowa wsi powodowała, że w osadzie wybuchały pożary trawiące dobytek ludności. 10.09.1903 r. w ciągu godziny ogień strawił 20 budynków mieszkalnych i 23 budynki gospodarcze. Z odezwą solidarności z pogorzelcami na łamach ówczesnej prasy zwrócił się do mieszkańców ówczesnych Prus Zachodnich ks. dr Stanisław Sychowski. Odezwa wywarła ogromne wrażenie i w związku z tym zaczęły płynąć dary i fundusze z wszystkich zakątków Pomorza, które pozwoliły odbudować zniszczone gospodarstwa. 10.08.1943 r. Niemcy rozstrzelali rolnika Władysława Jażdżewskiego z Lubocienia. Pierwszym sołtysem po odzyskaniu niepodległości został 1.03.1920 r. Józef Warczak. Wieś na koniec grudnia 2017 r. było zamieszkane przez 105 osób.